Հայաստանի Հանրապետություն թերթը վատն էր:
Հայաստանի Հանրապետության բանակի վրա հույս դնել չէր կարելի (բացառություն են` Աշոտիկը որպես հերոս, Աննան` հերոսածին մայր):
Հայաստանի Հանրապետության զինանշանը և հիմնը վատն են:
Հայաստանի Հանրապետությունը կադաստրի վկայական չունի:
Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիների գլխում աղքատություն է:
Հայաստանի Հանրապետության բանակում «տռուսիկ» չկար:
Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացի գերիները մի քանի (մոտ 30) ամիս սպասում են:
Հայկական Շուշին դժգույն էր:
Հայաստանի Հանրապետության գնած զենքերը անպիտան էին:
ՈՒ սրա մասին խոսում են բանակում չծառայած, բարձրագույն կրթություն չստացած առաջնորդն ու իր թիմակիցները, ովքեր երկիրը վերածել են քաոսի:
Մեր երկրում չկա մի ոլորտ, պետական կառույց, որը բնականոն կերպով կատարում է իր գործառույթը:
Ինչպես արտաքին, այնպես էլ ներքին բոլոր կարմիր գծերի վրայով անցել են:
2018-ի մայիսին առաջին իսկ հարվածը կերան դպրոցները, պախարակվեցին ուսուցիչները, հանկարծ բացահայտվեց նրանց ԿԱՇԱՌԱԿԵՐ լինելը:
Սրանք զզվում են Հայաստանի Հանրապետությունից էլ, հայ ժողովրդից էլ:
Նշան ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)